کد مطلب:28205
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
هدفدار بودن در مورد خداوند غني و مطلق چه معناي و مفهومي دارد؟
خداوند در ذات خود و براي خويش، هدفي را تعقيب نمي كند؛ زيرا او كمال محض است و هيچ چيز براي فعليت يافتن در ذات او، معقول نيست؛ ولي حكيمانه بودن فعل خداوند به معناي وجود غايت و هدف در خود فعل است نه در ذات خداوند. در اين رابطه شما گرفتار دو خطا در مورد مفهوم «هدف» و «حكمت» شده ايد: يكي در انحصار «هدف» به رفع الم و التذاذ است؛ كه اختصاص به موجودات امكاني و ناقص دارد و دليلي بر كليت آن نيست و ديگر اين كه «حكيم بدون هدف» زحمت نمي كشد و رنج نمي برد. اين هم، معياري من در آوردي و بيگانه با معيارهاي عقلاني است، و هيچ دليلي بر آن نيست. اما اين كه هدف آفرينش چيست؟ در يك كلام بايد گفت: جهان مظهري از فيض خداست و در اين مسير، براي انسان برنامه ريزي شده است، تا با تحصيل معرفت و از روي اختيار، بتواند به فيض بيشتري نائل آيد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.